زندگی من،زینب سادات

چایت را بنوش نگران فردا نباش  از گندمزار من وتو مشتی کاه می ماند برای بادها نیما یوشج                           ...

مطلب بصورت موقت و بدون نمایش در وبلاگ ثبت شده است این دستلعنتی نمی نویسد ... خسته ام کرده . زبان آدمیزاد حالیش نمی شود ! نمی فهمد بغض دارم دلتنگم. نمی فهمد نفسم راهگلویم را بند کرده . هر کاری می کنم سرکشی می کند باز. خواهش میکنم ؛التماس میکنم . هرکاری میکنم محل نمی گذارد ... نمی دانم چرا امشب لجبازیش گرفته . بعد این همهسال نفهمیده هنوز که من زبان ندارم ! نفهمیده زبان من است . بی خیالش می شوم . مثل این که غم دارد زبان بسته ... اصلا نمی دانم چرا همیشه به   ابوفاضل   که میرسد ؛ دست و دل یکی  می شوند و می لرزند !!                                                                                ...